...............................Demeter'e
Ben buğday tenli
Genceciktim.
Usulca uzun boylu
Sıcacık kanlıydım.
İstanbul'da kaynaşan
İnsanları gördüm
Şaşırdım
Bu büyük kente ilk geliyordum
Yaşam aktı
İstanbul'u insanları tanıdım.
O günden önceki günler
Dünya benim için başka
Benim için bambaşkaydı dünya
Umut, sevgi, sevda
Barış, kardeşlik doluydu
Bambaşkaydı benim dünya.
Benim de değildi yalnızca
Bizimdi, hepimizindi, ortakça.
İnsanlık, iyilik ve mutluluk
Doluydu benim dünya…
Yaşam aktı
İstanbul'u, insanları tanıdım.
Bu bataklıkta
“ imdat” diye çok bağırdım.
Bir ses ile umutlandım
Bakındım
Yankılanan sesimdi dinlediğim.
Bir el vardı uzanmış
Yardım uman elimdi gördüğüm
O gün ilk defa kendime
Ana avrat sövdüm.
Sonra kurtuldum
Nasıl olduysa
Benim için dünya gene başka
Hem çok başka
İnançlıyım
Ezenler kalamayacaklar başta…
Emekçilerle kol kola olmak var
Omuz omuza savaşmak da
Yeni bir dünya kurulacaksa
Zaman durağan değil.
Yaşam akacak
İstanbul’da her yerde
Senin gibi güzel insanlar
Yeni bir dünya kuracaklar
Mutlaka...
Ben onları
Orada seni tanıyacağım.
Ve çıkarıp şapkamı, seni
O güzel insanları selamlayacağım.
19/3/06
Metin YaltıKayıt Tarihi : 21.3.2006 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Taşradan gelip istanbulun gizemli büyüsüne tutunan birinin (benim) öyküsü bu şiir. Pınar'la yaşamı tartışırken, dünün açmazlarının şekillendirdiği bugünün gençliği üzerine konuşurken ortaya çıktı. Asıl konu bu değildi. Ama sözün akışında yaşadıklarımı anımsatmış olmalı. Bilinçaltıma yer eden yanılgılarımı yansıttım, dostbildiklerim konusunda... Belki de sevgili Pınar'a gerçek dostluk anlamında bir yakarıştır. Sende olsun yanılmamak anlamında...
Yaşanmışlıklar tatlı ve buruk yansımış dizelere ve gülümseyen bir bakış sarmış şiiri okuyucuyu etkileyen kutluyorum kaleminizi sevgiler
TÜM YORUMLAR (4)