Oluşum Şiiri - Binali Özdemir

Seyreyledik dünyanın fendini,
Akıl ermez, sır dediler bir zaman.
Mahlûk teslim etmiş akla kendini,
Bil ki akıl üstün gelmiş her zaman.

Bir bulut dolaştı, özü toz idi,
Uzayda seyretti, kitlesi az idi,
Büyük kısmı karışık gaz idi,
Gazlar birleşti su oldu o zaman,

Toz sıkışıp katı küre oluştu,
Küre dönüp ateş ile buluştu,
Eriyen tozlardan kaya oluştu,
İşte yerküre oluştu o zaman

Tutuştu kayalar, eridi yandı.
Yerler patladı, arşa dayandı.
Dereler oluştu, dağlar uyandı,
Şu tabiat şekillendi o zaman.

Aşındı kayalar, oluştu toprak,
Bitkiler var oldu, yeşerdi yaprak
Gökten dökülen su yeden akarak,
Dereler, derya oluştu o zaman.

Sayısızca yıllar geçti aradan,
Türlü mahlûk zuhur etti sıradan,
Canlılar oluştu sudan karadan,
Canlılarda evrim oldu o zaman.

Nice medeniyetler yazdı kalem,
Çokça kere doldu boşandı âlem,
Çok felakete maruz kaldı âdem,
Seller coşup tufan oldu o zaman.

Nice sistemler, nice yıldızlar,
Işık saçar yerlerinde parıldar,
Uzay insanın elinde zar ağlar,
Roket, füze icat oldu o zaman.

Devri âlem öyle meydan eyledi,
Fenciler denedi, yazdı söyledi,
Sanma ki boşuna böyle söyledi,
Bilime haksızlık olur o zaman.

Kundikli der işte gerçek böyledir,
İlim, deney, geçmiş böyle söyletir,
‘Yaradılış’ hayal edip söyletir.
Sisteme haksızlık olur o zaman.