Ölürüm Sessizce Şiiri - Yunus Denizli

Bir martı dünyayı taşır kanatlarının altında
Herkes mutludur o an Yaradan’ın katında
İnsanlar çaylarını güneşte demletirler
geçmişe, atiye dair her şeyi bekletirler

İşte o an elleri ellerine değer
ben ölürüm sessizce

Bir Kaplanın keskin gözlerinde belirir hayat
Durmadan gittiğimiz şu yol, kutsal seyahat
Ya INSAN özgür olmaya mahkumsa!
Ya insan acı çekmekten mahrumsa

İşte o an elleri ellerine değer
ben ölürüm sessizce

Bir kertenkele dünya güzeline rehber olur
Bir şair mısralarında gülle oynaya yok olur
Cemre düşer ağır ağır yer yüzüne
Bırakırım ortak aramayı hüznüme

İşte o an elleri ellerine değer
ben ölürüm sessizce

Bir Anka kuşu güneşi çeker getirir peşinden
Usanmadan umut etmek ne zordur yeniden
Küllerinden doğmakla dert azalmaz
Anladım artık, bazen iyiler kazanmaz

İşte o an elleri ellerine değer
ben ölürüm sessizce

Bir kopeğin keskin, kanlı dişlerindedir nefis
Sen saydam, bense hiçim buydu bütün beis
Hayalimde büyüttüğüm artık bir sanrı
Bilmem acep bir ölüyü af eder mi tanrı

İşte o an elleri ellerime değer, ben ölürüm sessizce! ! !