Ölürüm Sensiz Şiiri - Atik Acar

Dudaktan kalbe akan bir yoldu sanki,
Kimi zaman uçurum kimi zaman ölmekti,
Yüreğimin ırmağında akan derin sulardı,
Seni öle sevdimki yıldızlar bile kıskandı.
Karanlığa hapsedilmiş bir mahkumum şimdi yüreğinde,
Ne zaman yanacak bu ışıklar kalbinin derinliğinde,
Hasret kalmıştım ,senin gül kokunu özlemiştim,
Şimdi anladım ne okyanuslar ne gökyüzü,
Ne de gerçek gibi görünen yalan bir dünya,
Seni benim kadar sevemez yokluğunun ızdırabında,
Sensiz ölüyordum, günden güne güller soluyordu sanki,
Seni işte öyle seviyordum buram buram kokan güller gibi.