Sevmekten mi vaz geçtim yoluna çıkmaktan mı
Andıkça, ortalığı dağıtıp yıkmaktan mı
İsyanlarımla senin canını sıkmaktan mı
Yaşarken cehennemim oldun da ne oldu ki
Güneşin inadına sana derken güneşim
Tek seni düşünürken üçe mi indi beşim
Sen gününü gün eden, olacak yerde eşim
Dert olupta içime doldun da ne oldu ki
Taşa koydurup her gün şu zavallı serimi
Sevdanın bıçağıyla yüzdürerek derimi
Buda candır demeden özümü, özverimi
Kökünden fide fide yoldun da ne oldu ki
Bağ bozumu misali baltayı vurup huşa
Sen değil mişsin gibi beni süren yokuşa
Utanıp arlanmadan yem atar gibi kuşa
Üç saniye yanımda durdun da ne oldu ki
Gemilerim mi battı her hangi bir denizde
Yolumu mu şaşırdım takip ettiğim izde
Aksada gözyaşlarım yine sevincim dizde
Yıllarıma damganı vurdun da ne oldu ki
Sendeki resimleri ister yırt ister sakla
Umurumda değildir getirmesende akla
Şimdi çok uzaklarda yaşarken bir ahmakla
Yüzümü mü güldürdün sordun da ne oldu ki
İlk el vuran ben iken atının yularına
Adımı yazdırmışken o ipek fularına
Şimdi unutmuş gibi gönlünün sularına
Geçilmez köprüleri kurdun da ne oldu ki
İstersen elini ver istersen geriye çek
Artık sana yalvarmam benzim olsada leçek
Olmam kırmızı gül de olurum sarı çiçek
Gencecik dallarımı kırdın da ne oldu ki
Kayıt Tarihi : 5.2.2007 09:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)