Kirpiğin kaştan elin çekende
Bir damla süzülüp leb'e değende
Gamzen yerini hüzne verende
Ölürüm o zaman,bana gül deme
Yar çehresini yüzden dönende
Kelamı kesip özden dönende
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta