Ölürüm Daha İyi... Şiiri - Süleyman Saylan

ÖLÜRÜM DAHA İYİ...

Anlamıyorum inan ki,
Anlamıyorum seni.
Hiçbir koşul koşmadım,
Hiçbir şey ibtemedim senden,
Hiçbir şey beklemedim.
Başka neden arama;
Seni ben karşılıksız sevdim...
Düşünmedim, düşünemem,
Seni seviyorum;
İşte bu kadar basit,
İşte bu kadar yalın,
Bu kadar hesapsız,
Art niyetsiz...
Sarhoş edici bir albeni buluyorum;
Art niyetsiz,
Yalın olan her şeyde
Ve sende...
Müthiş çekiyor beni,
Herhangi yalın bir şey...
Kuşkuya kapılma,
Anla beni;
Art niyetsiz,
Yalın sevdim ben seni...
'Yüreğindeki herkesi at,
Sevgini yalnız bana ver' demiyorum,
Soruyorum;
'Yüreğinde bana yer var mı? '...
Düşlerinden kopmanı,
Düzenini bozmanı,
Yalnız benim olmanı
İstemiyorum.
Hiçbir şey istemiyorum;
'Tek sevgili, tek eş',
'Yalnız benim ol! ...'
Kurallarından nefret ediyorum.
Seni yüreğimle,
Seni beynimle,
Seni bedenimle
S e v i y o r u m! ! ! ...

Kurallar ne kadar baskıcı,
Ne kadar ağır,
Ne kadar acımasız,
Ne kadar acı olursa olsun;
Hiçbir şey istemeden,
Hiçbir şey beklemeden,
Kural dinlemeden
Seviyorum seni.

Yalansa eğer;
Seviyormuş gibi yapamam,
Gülücükler dağıtamam
Acılar içindeyken,
Mutluluk satamam
Mutlu değilken.
Gerekirse ağlarım,
Gerekirse gülerim...
Topluma uymak için
Sahtekarlık yapamam,
Boğulamam diz boyu yalanlarda.

Avuçlarımın içinden kaçan,
Hem de
Bir daha gelmemek,
Bir daha dönmemek üzere uçup giden
Gençliğimin güvercinini,
O istemiyorsa eğer,
Kovalıyamam,
Yalanlarla çağıramam...
Bu yanılsamalarla bir yere varamam,
Varmaktansa;
Ölürüm daha iyi...

Süleyman SAYLAN
(Ankara,10.12.1998, Saat: 15.00)