Ölürüm Şiiri - Menderes Aliusta

Yokluğunun ıstırabıyla ağlar gönlüm
Bendeki dertlerle gülmeden ÖLÜRÜM
Sensizliğin çığlığıyla çağlar gönlüm
Bu dünyada gün görmeden ÖLÜRÜM

Bu diyarlarda artık yaşanmıyor sensiz
Günler, geceler sessiz, hayaller sessiz
Ankara bu kalabalıkta ne kadar ıssız
Anılarımla yalnızlık içinde ÖLÜRÜM

Hayalin kelepçe, elimi kolumu bağlar
Çaresizlik içinde bir volkan olmuş çağlar
Gözlerim kan-revan içinde durmaz ağlar
Gözyaşıma hiç doyamadan ÖLÜRÜM

Günlerim boş, sanki sessiz bir çığlık
Dakikalarım kabus ölüm kadar sığlık
Dayanacak gücüm yok, kalmadı sağlık
Aşkımı sana haykıramadan ÖLÜRÜM

Allah’ım hayat onsuz ne kadar iğrenç
Takatim yok, kalmadı ki biraz direnç
Bir tutam mutluluk ver azıcık sevinç
Aşkınla Mecnunum aşkınla ÖLÜRÜM

9 Eylül 1999