Olurum Şiiri - Ahmet Hakan Yıldırım

Rüyada buluşup şiir yazalım
Kelimeyim der isen kök olurum
Mısralara karanfiller ekelim
Kokusuna hapsolmuş is olurum

Hadi senle türkülere dalalım
Nağmelerden hüzünleri kırpalım
Evimizi hülyalardan dizelim
Çatısında biriken küf olurum

Kentimizde panayırlar kurulsun
Sobamızda körpe otlar tutuşsun
Közlerinden yedi cihan ısınsın
Endamın sıcağında kâv olurum

Nurunun zekâtı değince aya
Kabuslar kaçışır alaca tana
Öfkenden mızraklar yağınca bile
İpeklerden devşirme zırh olurum

Güneşinin gelişinde dönence
Sandığının kilidinde kelepçe
Bereketli toprağında karınca
Toprağından sofrana aş olurum

Akşam olur karanlığa kalırsan
Çıkmaz sokaklarda yolun şaşarsan
Figânını duvarlara çizersen
Gözlerinde bir tutam şavk olurum

Hüznüne derdine dayanmaz kalbim
Pekişir kederim en meyus halim
Fakir bir hanedir şu garip gönlüm
Gönlümdeki surete lâl olurum

Yokuşlar şahlanıp düzü kırınca
Nefisler münker’e savaş açınca
Melekler küsüşüp zikre dalınca
Ağuşunda biriken ses olurum