Muhtaçsın ömrünce hep sevgiye.
Çırpınırsın zengin olacağım diye.
Yaşadığın hayatında ölürsün niye.
Elveda edersin yıllara geçen güne.
Ölüm bakmaz kimselerin keyfine.
Fani koymuşlar öleceklerin ismine.
Sakın güvenme sen dünya alemine.
Edersin elveda yıllara geçen güne.
Gidenler giderler hep acıları durur.
İnsana gelen ölümlerin nedeni olur.
Yaşadığın hayatın gerçekleri budur.
Edersin elveda yıllara geçen güne.
Fehmi.
Isınacak benim evim yuvam olmadı.
Artık yaşamak ümidim hiç kalmadı.
Zenginlerin gözünde dünyanın tadı.
Edersin elveda yıllara geçen güne.
Fehmi Tazegül
Kayıt Tarihi : 27.11.2022 02:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!