Mahcupluğuma yakın dur, ey!
kelimem düşer; virgülüm olursun.
Suskunsam ayarla kendini
yüzüm düşerse; gülüşüm olursun.
Ve yüz, ve göz, ve şu gönülde
kalbe giden yolun hem sağı, hem solu;
gün yüze küser de sen ay, sen ki güneş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta