Ölürsen ÖL! .CANın SAĞOLSUN…

ÖLÜRSEN ÖL! .CANIN SAĞOLSUN…

“..Karnım ağrıyor! ..”
dedi kadın.
Kapıdan girip..
Eczacı hanım ” Anlat ”
der gibi baktı kadına..
Eliyle oğuşturuyordu
karnını;
“..Na işte şurası ” diyerek..
Şişkin karnı,
erkek traşı saçlarıyla..
Soluk benzi ve
Hastalıktan herhal
kuyudan çıkıyor gibiydi
sesi..
Çırak bir hap
uzattı,
” Doktora gitmen gerek. ”
dedi eczacı hanım..
” Böyle rastgele
kullanmasan..”
diye ilâve etti..
Kim gidecek doktora?
Nasıl gidecek ki?
Üst-baş perişan..
Solgun,sarı bir buluz..
Gri mi,Sarı mı belirsiz
bir etek
altında..
” Doktora gitmelisin ”
diye tekrarlıyordu
eczacı hanım..
Hapı aldı ve
çıktı kadın..
Kimi,kimsesi yok..
Belli..
Sosyal devlet ti koruyanı..(!)
Ama yoksuldu O…
Yoksulun sahibi değildi ki
Devlet! ..
Hele de şu garibin…
Bin yıllar yaşasın
Devlet,Devletimiz..
Ama..
Sen..
Sen Garib’im,
ölürsen öl! ..
Canın sağolsun.. (!)
” Bööööyyyük devlettir..”
devletimiz..

-ERDEK-2007-07