Ölürsem Yazıktır Sana Doymadan

Dün önümden kolkala girmiş yoksul ve çok yaşlı bir çift geçti
Ayaklarında lastik terlikler
Dedenin çorabının topuğu delinmiş
Elinde baston
İkisi de gözlüklü
Nine başörtülü
Koluna girmiş dedenin
Çok yavaş yürüyorlardı
Hiçbir yere yetişmeleri gerekmiyordu
Zaten mecal’leri de yoktu
Beraberce şarkı mırıldandıklarını duydum önümden geçerken

“Ölürsem yazıktır sana doymadan”

Şaşırdım
Kulaklarıma inanamadım
Kalakaldım
Arkalarından baktım uzun uzun
Gözlerim doldu
Son zamanlarda en etkilendiğim sahne oldu
Şimdi ne zaman duysam bu şarkıyı
Onları hatırlayacağım
“Ölürsem yazıktır sana doymadan”