Ölürsem Eğer.. Şiiri - Atilla Şabudak

ölürsem eğer
___elbette öleceğim__
yani
ölürsem eğer
sizden evvel...mevsimini bilmiyorum ama
yine de sonbahar ya da kış...başucumda kurumuş dallar
hiç bilmedğimiz masallar...ılık olsun yerim...bedenim soğuk...
yanımda konuşur gibi durmayın benle
artık duymak istemiyorum hiç bir sözü,,
geç kalınmış yakarışları
anlayamadığınızı anladığınızı beni...
yazdıklarımı
konuştuklarımı
anlatmaya çalıştılarımı aslında nasıl da anlayamadığınızı sorgulayıp,
durmayın......bir de bana zavallı demeyin....

ömür böyle..gelir geçer
..şimdi yerde öyle usul başımda dönen sizler...
bir papaza çıkarır gibi günahlarınızı oflayıp ağlamayın
yanımda...
...şimdi yerde yatan ben...aslında geç kaldığınız bir
randevudan başka bir şey değilim....

en çok insan ölünce
hiç değilse bir kaç günlüğüne önemseniyor ama
iş işten geçmiş insan durumun farkında olmuyor....

ya güz gelir ya da kış...
ölüm yanı başımda...
çekilmişim en derin yalnızlığa..
her cümlenin ya öznesi ya da yardımcı öznesiyim...
yaşarken değil de
ölünce biliniyormuş kıymet....
nedense...

öldüğümde beni
yağmurlu bir gün olsun..biraz eziyet ama..
götürüp babamın
ayak ucuna serin...
çal çamur farketmez babamın yanına gömün...
yarım kalmış düşleri
adam olan bir adamın yanına...
saçında aklar
yorgun yüzü olan adamın yanına...

kurumuş bir daldan
bir ömür daha yaratan adamın yanına.....