-Ölürsem Adımı Bir Sokağa Verirler!

Birazdan başlayacak olan türkü
Seni ve özgürlüğü anlatır
Sigaram ciğerimi bitirirken
Aklıma yâr dolanır

Güneş gözlerinden doğar
Yitirilmiş aşklar nasibin olur
Dokunmak istersin düşlerin tutuşur
Çekilecek kahır değildir derdin

Susunca yağmur başlar aniden
Ellerinde posta güvercini telaşları
Vurulsun düşüncelerim
Suçluyum yirmi dört saat düşümdesin

Sensizlik bağımsızlığımdır gülüm
Varılacak en güzel limansın
Balıkçı barınakları ellerin olur
Dalga kıran vurgun gözlerin dargın

Sevgilim telgraf telleri saçların
Uzak sevilere yaslanıyorum
Zindan sigaramı nemlendirirken
Ciğerlerim tükeniyor
Kan tükürüyorum kızılcık şerbetinde

Çaldığım bütün kapılar üzerime kapanıyor
Mahkum düşüncelerim ihtilaldeyim
Dokunsam idam ederler
Baksam müebbet hapisteyim

Oradan oraya sürülen şairlerleyim
Ölümü başımın üstünde taşır
Sevdalık ederim gözünün gizemiyle
İşte bu sebepledir toprağa olan sevdam
Ölürsem tarihe geçerim
O zaman belki adımı bir sokağa verirler…

“Son şiirimi mezarda yazacağım Allah’ımın yanında”