ölürsem
yokluğumun yerini boş bırak
havasız bardakta sönen mum gibi
yok olup gitsin alevim
küllerimin toprağında
olur da yağmur yağar
ve serseri bir tohum çimlenir
beyaz yapraklı bir papatya biterse
seviyor-sevmiyor diyerek
onun yapraklarını koparma
ölürsem
en ilk ve en son
kalbimin ve aklımın
ve ruhumun sende kaldığını unutma
ölürsem
yokluğumun yerini boş bırak
mahşer kuruluncaya dek
sonsuz cenneti unutma...
01.07.12
İsa YılmazKayıt Tarihi : 1.7.2012 21:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!