ölürsem susmasın ne çalıyorsa o an
ağır bir parça olmasın şöyle neşeli
artan bir ritimle titresin tenim
görkemli bir şanson Edith piaf tan
siler hayatın pasını
utanmış çıplaklığımı alır belki
son sesi alır gider kulaklarım
o gür sesli küçük kadından
göğe katarım
gölgemle dans eder ayakla uyarım
ilaç gibi gelir ölümüm yedi cihana
coşturur da bir şampanya açar
başucumda resmime
gider ayak günaha girmek için
hayata…
şerefe...
bekler beni...
Kayıt Tarihi : 3.2.2009 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Âmiiiiiiiiiiinnnnn
TÜM YORUMLAR (4)