Olursan Şiiri - Doğuş Dinçer

Ruhuna dokunduğum kadın.
Gözlerinin içi gülen çocuk.
Sensiz dönmeyeceğim.
Sensiz gitmeyeceğim.
Bir gün gidecek ya da dönecek olursam..

Şehirler, hepsi bir.
Hep bir taş ağızdan duruyorlar.
İçinde sen yoksan,
Her şeyden noksan sokak lambası mı olur ?

Bir gün gelecek olursam,
Bir gün geçmiş kalırsam,
Yaşa beni.
Yıllanmış bir şaraptan dökülür gibi.

Meleklere benzetmeyeceğim hafif çakır halini,
Belki de sana benzetiliyordur,
bir aşık tarafından, bir melek.

Bilmem,
Dönecek olursak belki,
Ya da gidecek.
Bir yolumuz var,
Müstakil hayalli.

Ah bu yağmurlar,
Bir yerleri çamura boyuyor,
Bir yerleri çamurdan çıkartıyor.
Yüreğimin kirine ortak.
Grinko kadar yanlışımız vardır elbet.

Yağmura yaşlanan ben.
Ya da üstüme yaşlanan yağmur.

Bir gün dönecek olursak,
Grinko çalsın radyoda.
Yolda.
İstek parçalarım çok aslında,
Bende az kalan, ya da toplayamadığım yerden.

Parça olmak ne kadar kolay,
İnsan ufalanıyor bir söz karşısında.

İnsan hatırlıyor, insan olduğunu.

Ölmek asla unutmaz, toprak olduğunu.

Bir gün gidecek olursak,
Meyve olalım.
Nar mesela,
Hem çiçeklidir o.
Hem de bol parçalı...

Dönecek olursak.
Uzun lafın kısası olalım.
Boşa kelime tüketmeden,
Sade bakış,
Sade susuş,
Sade duruş.
Hiç bir şeye benzetmeden bizi şair.

Gidip gelelim, ne olur...