Ölürmüsün Şiiri - Esel Arslan

Bir gölgeye dönüştüm,
Peşindeyim,
Sefil bir yaratık gibi,
Uçurumlara yuvarlanıyorum,
Görünmüyor dibi.
Ciğerlerimde küf,
Ağzımda pas kokusu,
Tabanlarım kanıyor,
Çıkarken senin yokuşu.
Bir selamını,
Bir gülüşünü beklerim,
Anlayamadın meramımı.
Nedir bu inat,
Nedir bu surat,
Bir kere gülümsersen,
Ölürmüsün,
Razıyım konuşmasanda,
Senin için çıkıyorum bu yokuşu,
Bir akşam iş çıkışı,
Merhaba desen,
Ölürmüsün.

Haziran-2006-Ankara