Ölürler ama asla boyun eğmezler.

Yanık bir türkü dolanır diline,
gam kasavet çöker kalbine.
Gözleri uzakta dağların ardında,
esaret zinciriyle bağlı yurdunda..
Anlar bilir gönül sesini,
ayrılığın hüzünlü serinliğini
ve çaresizliğin yekpareliğini...
Zor gelir ömrünün zinciri,
günü davet edemez pencereden içeri.
Puslu gökyüzü ağlar 'O'na,
dal eğilir,yaprak eğilir...
Rüzgar hüzünlü şarkılar söyler 'O'na,
ağaçlar bükülür,çicekler ağlar...
Hasret birikir avuçlarına yaslarla,
dolar gözlerinde yollarda bırakır.
Yollar onunla,'O'dağlarda..
Dağların ardında...