Taşıyamadığımız yükler değildi bizi yoran
Unuttuklarımız ve de kaybettiklerimizdi
Sırtımızda bir ağır kambur gibi duran
Bedenimize değil ruhumuza ettiklerimizdi
Edindiklerimiz, arzularımızdı hesabı tutan
Nefsimizden aldıkça coşkuyu, iştahı artan
Arttıkça isteyen, istedikçe karnı doymayan
Zevk tarlalarına boydan boya ektiklerimizdi
Hazmedemedikçe ruhumuz, imdat dedi can
Medet ettikçe, durma! koş coş dedi şeytan
Özü aldığımız sudan, soyu aldığımız topraktan
Ezamız, cezamız; kendimize ettiklerimizdi
Gecenin uyandırdığı bir an ile uyanan izan
Tüm yaralar dile gelir kanayan, kanamayan
Gönülde saklı duran iman nefse ettirir el aman
Farkedemediğimiz, şirazesini yitirdiklerimizdi
Kayıt Tarihi : 25.9.2013 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!