Ölürken gülmek varmıdır kaderde söyle sevgilim
Bu kadar mı bizden bezmiştin de gülerek terkettin
Kefenini açıp baktığımızda hala durmadan gülersin
İnan seni hep o gülmelerini neye yorumlasam dersin
Kış günü idi ince kefen içinde hiç üşümüş halin yoktu
Tahta tabut içinde donmaktan belkide seni koruyordu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla