Ölürken Gülmek! Şiiri - Yorumlar

Doğmak; biz istemeden tanımak bu dünyayı
Ölmek; aynı duyguyla terketmek Adana’yı! !
..
Ölümlerde nüanslar elbette ki bulunur
Örneğin, bazı zatlar yola çabuk koyulur
Ama ikisinde de, mutlak gözyaşı olur
Doğmak ile ölmenin ortak noktası budur! !
………………*………...
Doğumda; doğan ağlar, ölümdeyse kalanlar
Yani dünyada yaşam, ağlamaktır kardaşlar.
Bir ölüyü gülerken gören var mıdır bilmem
Ölüler hiçbir zaman gülmezler arkadaşlar.
.......................*……..
Demek ki bu yaşamda sürekli gözyaşı var
Havası mı suyu mu, bize veriyor zarar! !
İşte tam da burada küçük bir yanlışlık var! !
Yanlışı düzeltmemek ölene olmuyor kar.
.......................*………..
Bence artık bu işe el atmalı, vakit dar
Mevlana’nın suyundan içmekte çok yarar var.
Hiç olmazsa ölmeyi, düğün günü yapalım
Ölmek, yeniden doğmak değil mi arkadaşlar!
……………..*…………
Riya, kin ve gıybetin kuyusunu kazalım
Bütün farklılıklara hoşgörüyle bakalım
Kalpleri, var olmanın şükrü ile yıkarken
Bizi; kurta, kaplana, çakallara benzeten
Bencillik duygusunun kökünü kazıyalım
……………..*………
Bebeleri, dünyaya sevgiyle doğurtalım!
Severek, hoşgörüyle, saygıyla yaşatalım
Öyle mutlu olsun ki dünyayı terkedenler
Her ölenin gününü, doğum günü yapalım.
…………….*……….
Hadi gelin şairce bu denklemi çözelim!
Mevlana’nın yolundan birer birer geçelim
Sevgi, saygı, hoşgörü, paylaşma beşiğinde
Yalnız yaşarken değil, ölürken de gülelim!


Sizi tebrik ediyorum arkadaşım..
Ne güzel yazmışsınız..
Yüreğinize sağlık olsun..

Leman Subaşı