16.06.1983 - Trabzon
Tohum iken sessiz sedasız biryerlerde varlık göstermek
Sonra pamuk gibi elleriyle kayalara ve taşlara ve toprağa kafa tutmak
Kendini her damla yağmurda yineleyip benlik sahibi olmak
Henüz yeryüzüne erişemeden vücut olup gökyüzüyle bütünleşmek
Kırağı düşmüş toprağında yeni güne gülümseyerek 'merhaba' demek
Boy verirken cümle varlığa nice öpülesi ellerle aslolanı sormak
Taşlanmak, bol meyve verdikçe soy sop kim varsa
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta