Dimağı yoksun bir dağ değildim
Zaferlerim sömürgeye düşürülmüş bir ölü de olsa
Ancak yukarısı başımın ve gözümün üstü hala benimdir
Bana ait ve öyle zırhla çevrili
Kimse gocunup bu yüzden yıkılmasın
Ki herkes kendi elemleriyle yoksunlaşır
Bir tabut değilim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla