"-Çok işin var çok…
Çalışmalı, çok çalışmalı…
Yok öyle, dur durak yok;
Hele oyun, oynaş, arkadaş!
Yok annem yok!
Nefes alacak vakitin bile yok!
Hayat çok acımasız;
Kafana sok! "
...
Aman bir korku!
Aman bir telaş!
Gözleri kör eden endişe belli:
İş, aş...
Sonra düğün dernek, çoluk çocuk…
Uğraş babam uğraş;
Koş koş koş…
Tüken!
Ölüm mü?
Canım daha çok erken!
Bu nasıl hayat?
İnsana dâir ne var içinde?
Heyhat!
Kalp kararmış, kafa kof, gönül harap;
Aşk yok, iştiyak yok, itminan yok...
Berbat!
Hayattan habersiz,
Hayata inat,
Dünyalık peşine düşmüş giderken;
Körkütük, son sürat,
Pupa yelken...
Alabora eder tekneyi ecel;
Yarına kalmıştır en mühim şeyler:
İnsanın, daha çok işi vardır;
Ölürken.
05/08/2010
Kayıt Tarihi : 6.8.2010 10:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Şener](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/06/olurken-3.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)