(Ön söz)
Düş yakamdan
yaşlılığım düş
bak hala
Ay var yukarda
rengi gümüş.
Düş yakamdan
yaşlılığım düş
bak hala
düşler var altında
başıma üşüşmüş.
O ak yüreğinde bir yerim olsa
Artık demir atar orda dururdum
Bir de sarsan beni, kolların yaksa
Önün de diz çöker kulun olurdum
Sen Yaz sın mevsimden bense Kış ayaz
Kandilim sönüyor son da umudum
Salsan saçlarını göğsüme biraz
Seline karışan suyun olurdum
Hüznünü bıraksan şen şakrak olsan
Sana bir Nihavent, hem Rast okurdum
Rakılı dilinle dilime dolsan
Ölsem de bu yolda suçun olurdum
Al kadın sevdamın tadını çıkar
Onu ben erkekçe son defa sundum
Biraz geç gelseydim ne eder yapar
Namerdim senin ben yurdun olurdum.
Kayıt Tarihi : 12.1.2013 20:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Artık demir atar orda dururdum
Bir de sarsan beni, kolların yaksa
Önün de diz çöker kulun olurdum
sayın sarıkaya,emeğinize,yüreğinize kaleminize sağlık.tebrikler tam puan
Kurgusu, teması ve işlenişindeki ustalığı ile 'şiir okuduğuma' değdi doğrusu..
Tebrikler Cemil Bey......
İçinden geçmekte olduğu zamanın ayırdında olduğunu çok güçlü vurgularla duyumsatıyor okuruna Sayın SARIKAYA.
İki ayrı yapıda şiir blokuyla karşılaşıyorsunuz.
İnsan tek'inin yaşamda var olmakla kalmayıp onu denetleyici bir güç olarak eylemli oluşu şiire yaslandırılan duygu/olay/olgu/kavrayış gibi türlü odaklardan kavranabiliyor.
Sevmeye koşullanan yüreğin gücü yetme anlamında özel kabullenişlerinin hiç biri us dışı olmadığı gibi oldukça insani de.
Aşka rıza gösteriş ne değin masum bir eylemlilik durumu ;bunu görmek olası.
Çok beğendim şiiri.
Sayın SARIKAYA'yı bu özenli yoğunlaşmasından dolayı kutluyorum.
Nicelerine.Erdemle.
TÜM YORUMLAR (4)