Olurda vadesi dolatsa Şiiri - Murat Ülkü

Olur da vadesi dolarsa bu yorgun nefesin,
Görüşemezsek eğer, tek gerçeğim sevdiğini bilmek olsun.
Bu bir vasiyet değil, senden son bir rica;
Ardımda ne kaldıysa, kimsesiz bir çocuğun tebessümüne dönsün.
Yolda bir papatya görürsen, ellerinle o yetime uzat,
Sana benim yerime versin, ben vermişim gibi hisset...
​
​İçimde bir sızı, sanki takvimin son yaprağına yaklaşmışız,
Hislerim beni hiç yanıltmadı, bu veda vaktinden önce gelebilir.
Eğer doğruysa bu korku, lütfen kendine iyi bak;
Çünkü senin gülüşün, benim topraktaki tek huzurumdur.
Seni çok sevdim, bu dünyaya sığdıramadım sevgimi,
Başka bir evrende, en güzel halimizle kavuşmak dileğiyle Papatyam...
​
​Olur da tenim buz tutar, sesim o büyük sessizliğe karışırsa,
Sana bıraktığım bu sevda, göğsümdeki o son nefes gibi ağır kalsın.
Dünyalık neyim varsa, kimsesizlerin soğuk ellerinde ısınsın;
Sen sadece söküp al topraktan bir papatyayı, o masum çocuğa uzat,
Sana benim yerime baksın ki, gözlerim açık gitmesin bu fani rüyadan...
​
​İçimde çürüyen bir zaman var, ruhum bedenin dar kafesinden çıkmak istiyor,
Biliyorum, vakit doldu; gölgem artık toprağın altına sızıyor.
Seni sevmek, bu dünyanın sağır duvarları arasında sessiz bir feryattı,
Şimdi tüm yollarımı, o dönüşü olmayan sonsuz karanlığa bağladım.
Başka bir evrende, ölümün bile ölü olduğu o kuytu dehlizlerde,
Hiç bitmeyecek bir vuslatın içinde, en saf halimizle bekle beni...
​
​Gördüğüm bu son rüya, yaklaştığım o uçurumun soğuk nefesidir,
Seni sevmek bu dünyada bir intihardı, her zerrem sende can çekişti;
Şimdi bu kirli bedeni bırakıp, o meçhul evrenin karanlığına akıyorum.
Eğer bir gün o yetimin elinde bir papatya solar da rengi kaçarsa,
Bil ki o gün ben tamamen ölmüşümdür, bekleme artık...
Vuslatı cehenneme, ruhumu sana, kendimi ise hiçliğe bırakıyorum.