Olur ya aklına gelirsem bir gün

kış ikindisidir

her yanı kar kaplamıştır
ne gelen ne giden vardır
yaşadığın o kasabaya

olur ya aklına gelirim bir gün
eski bir mektup
bir sinema bileti
beni
Ankara,yı hatırlatır sana

saplanır bıçak gibi kalbine hatıralar

telafisi yoktur zaman geçmiştir katlanarak

ölen ölmüştür
ne bir dost ne bir arkadaş
yeni yüzler yeni adetler
yalnızlığını tokat gibi vurur yüzüne

duyduğun o boşluk o elem yakar bağrını
ne eskisi gibi ellerin kalem tutar
ne de dokunabilirsin bir köşede kaderine terkettiğin
çok sevdiğin piyanonun tuşlarına

hatırlamak istesen de o günleri
sorsam hatırlar mısın
yolumuzun üstündeki
her film değiştiğinde gittiğimiz sinema
seni bilmem ama
düşündükçe benim içimi sızlatır

kırıp inadını belki son bir kez
sesimi duymak istesen de
dilin sürçeçek

hafızan sana isyan edecek
adımı bile unutmuş olacaksın

yaşarken gömüldüğün
o mezardan çıkıp bir gün
ve bir gün sen de
öldüğünde her ölü gibi
musalla taşına konacaksın

Yüksel Nimet Apel

4.Ocak.2019.Cuma.Bodrum