Olur muydum Şiiri - Hüseyin Sığırtmaç

Şu deli gönlüme söz dinletseydim.
Aşkın ateşiyle kül olur muydum?
Dost bağına düşüp, yetip bitseydim.
Dost değer verirdi, pul olur muydum?

Düşünce denilen sonsuz bu derya.
Bilirim ömrümü tüketip yer ya!
Duygu kar etmese kemik, deriye
Dost hasreti ile yol olur muydum?

Yüreğimi yakar sevda ateşi.
Ben ise yitirdim ayı, güneşi.
Eğer bulsa idim gönlüme eşi.
Dost yakana düşen el olur muydum?

Sevgi yüreklerde olmasa eğer.
Kararır duygular ışığı söner.
Sığırtmaç’ım olmasaydı gam, efkar.
Dost aşkıyla coşan sel olur muydum?