Bir utangaç çocuk taşıyorum kalbimde
Yitip gitmişti zamanın sonsuzluğu içinde
Aşkın ve sevginin olmadığı karanlık dehlizlerde
Bir ışık arıyor onu sevgisine ulaştıracak
IŞIĞIM OLUR MUSUN! ! ! ! !
Bir yalnız mağra adamı taşıyorum kalbimde
Resimler yapardı taştan duvarlara sevgiye dair
Ama göremezdi kendi yaptığı ve de taptığı resimleri
Bir ışık arıyor resimlerini ve sevgisini gösterecek
IŞIĞIM OLUR MUSUN! ! ! ! !
Ve hüzünlü bir şairim ben kendimde
Şiirlere ektim sana olan saf sevgimi ve aşkımı
Açılmıyor ki gamzelim, seni kaybetmenin gölgesinde kaldı
Vakti geldi sevgimin filizlenip sana kavuşmasının
IŞIĞIM OLUR MUSUN! ! ! ! !
Kayıt Tarihi : 18.3.2002 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurettin Ay](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/03/18/olur-musun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!