Olur Mu? Şiiri - Necdet Erem

Kainat konuşur, hikmet diliyle.
İlimsiz bu dili, çözmek olur mu?
Cennet vaat edilmiş, Allah sözüyle,
Ona güvenmemek, uygun olur mu?

Allah için amel, eden kulların,
Sevgilisi olur, tüm meleklerin.
Sultanı sayılır, yer ve göklerin..
Hakkın divanından, kaçmak olur mu?

İman akıl için, verilmiş ödül.
Muhabbete açık, bir ayna gönül,
Allah emri ile ötüşür bülbül,
Marifet ehline, gaflet olur mu?

İbadet yolların, başı olsa da,
Mescitler abidle, dolup taşsa da,
Zerreden küreye, onu ansa da,
Muhabbet olmadan, varış olur mu,

Mantık kapını, sen marifete,
Gönlünü ayna et hak muhabbete,
Sakın fırsat verme, kin ve nefrete,
Adavet ölmeden, dostluk olur mu?

En büyük düşmanın, unutma nefsin,
Cihad-ı ekberde, bil ki nefersin,
Lain şeytan senden, umudu kessin,
Nefsini yenmeden, cihat olur mu?

Kullukta yorulup, yolda kalma ha,
Kur-an da servettir, sana Fatiha,
Dünya sana işte, zira-i saha,
Ekipte biçmeden, gitmek olur mu?

Mecazi aşklar, inan tez biter.
Ardından dumanı, kokusu tüter,
Kendine gel artık, bu gaflet yeter,
Gaflet uykusunda, kalmak olur mu,

Gör mülkün sahibi, her şeye hakim,
Emri olmaz ise, sonuçlar akim.
Lebbeyk diyor işit, yer ve gök daim,
Bu sesi duymadan, kulluk olur mu?

Her anda o senin, yanında düşün,
Cehalet ve gaflet, olmasın işin,
Bu hayat hakkında, düşün ve taşın,
Düşünmeden yola, gitmek olur mu?

Seçilmişliğini, fark etmez misin,
Sana iltifatı, hiç görmez misin,
Hakkında çağrı var, sen duymaz mısın,
Çağrıyı cevapsız, koymak olur mu?

Bu gidenler sana, fikir vermez mi,
Korktuğun acı son seni, bulmaz mı,
Yaptığın ettiğin, hiç sorulmaz mı
Kaydeden hesabı, sormaz olur mu?

Delil mi istersin, bak işte Kur-an.
Vahyetti Rsule, o’nu yaratan,
Sakın ola onsuz, gitme buradan
Kuransız gidene, rahmet olur mu?

Yazmakla bitmiyor, ilm-u marifet,
Allah’tan durmadan, dile hidayet,
Nebiden yetişsin, sana şefaat,
Hidayet olmazsa, kul cennetlik olur mu?