Olur mu? Şiiri - Dağlar Özügüç

Hayat kimseye adil davranmaz
Kendi rızasıyla hiç keyif vermez
Ama ben zorla almasını öğrendim
Bu imtiyaz da bana yeter
Mevsimler farklı mahfillerin mağrur ışığı
Sonbahar yerine eylülü konuşalım
Güzün hüznüne takılma o derindedir
Sadece bir mevsim bana yeter
Parkta çınar ağaçları altında buluşalım
Yerdeki çimleri saran yaprakların iniltisini
Dinlemek bir ömür bana yeter
Ağaç diplerine dökülen hayaller yerine
Yeni umut dolu özlemleri konuşalım
Asude gülüşler bana yeter
Gülümse daha ne duruyorsun
Çünkü sevilmeyi hak ediyorsun
Seninle yaşanan ömür bana yeter
Gözlerinden akan inci tanesi gözyaşları
Dökülüyor güzel yanaklarından
Daha fazla ağlama bu bana yeter
Senin için çok şey söylemek mümkün
Ama ben güzel gözlerine meftunum
Bakışlarında boğulmak bana yeter
Bıraktım asumanı sabahın serinliğine
Benim son arzum zehirli trompet çiçeği
Zehri elinden içmek bana yeter