Olur mu Şiiri - Kadir Albayrak

Tutunduğum son dal kırıldı işte
Sen artık geriye dönme olur mu
Yokuş çıkan ömrüm gayrı inişte
Yol bitince beni görme olur mu

İçim de ateşin söndü be canım
Ne dostum oldun sen ne de cananım
Sana inandım ya! ..Ona yanarım
Pişman olup beni sevme olur mu

Pembe bulutların nerede ise
Orda kal sen, aşkı, orda nefesle
Boşa merak edip bin bir hevesle
Heyecan içinde gelme olur mu

Tanırdın ya beni, ben o değilim
Umudu da seni de sildi yüreğim
Söyleyecek sözüm yok ne diyeyim
Yalandan göz yaşı dökme olur mu

Benim için azdı sana çok fazla
Ben nasıl büyüttüm “aşkı” bin naz-la
Uzatıp sunmuştum sana bir haz-la
Aklına getirip gülme olur mu

İnsanın bir değil iki ömrü var
Birini Hak yazmış yine Hak bozar
Ardında tükendi o azar azar
Sen işin içine girme olur mu

Ömründe ilk defa “bir iş becerdin”
Sen “Gönül ömrümü” vurup katlettin
Madem ki sevdamın kabrine geldin
Taşını dikmeden gitme olur mu