Olur mu. Şiiri - Nedim Saatcioğlu

Bir kuş olup konsam senin omuzlarına
Ben kanat çırpsam sen irkilsen
Rüzgar değmiş gibi saçının tellerine
Öpsem… korkma desem
Benim… aşk özün
Sadece dokunmak istedim teninin rengine
Sonra uçup gideceğim
Sen… gitme desen
Ben kanatlansam
Sen uyusan
Rüyalarına konuk olsam
Kokundan uzak ama duyarak
Öpsem…
Koklasam…
Dakikalarca…
Sen uyanmasan olur mu

Sonra gece olsa
Sen bana şarkılar söylesen
Ben şiirler katsam avuçlarına
İçmeden sarhoş olsak aşkın büyüsünden
Sen bana baksan yürek gözüyle
Ben dalsam kirpiğinin rengine
“bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç”
Dese radyoda bir ses
Bu ilk
Bu son demimiz olsa bile umursamasak
Birleşse kirpiklerim
Sen uyanmasan olur mu

Gece güne karışsa gün geceye
Aşk düşse dilimde dolanan her heceye
Yaslansam ten kokun sinse tenime
Bir varmış bir yokmuş diye başlasa
Ve hiç bitmese bu masal
Hiç ayrılmasa kokun tenimden
“cihana bir daha gelmek hayal edilse bile”
Diye devam etse radyodaki ses
Yeniden yeniden seni severdim diyebilsem
Uzandığım dizlerinde gözlerine bakarak
Ve tüm bunlar bir rüya olsa
Hiç uyanmasak olur mu