Sevdikleri gittiğinde ölür insan
Yüzlerini göremediğinde ölür
Seslerini duyamadığında
Karşısından gelip endamı ile gülerek
Bellerinden saramadığında ölür
Ölür insan
Ölüm sadece bir mezara yatmak değildir
Nice mutsuz insan
Her gece yatağına
Bir mezara konmuş gibi yatar
Bilmez insanoğlu anlamaz
İnsanın ölmeden öldüğünü çoğu defa
Kayıt Tarihi : 26.9.2010 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!