Olur da Varamazsam Sılaya Şiiri - Salim ...

Umut oldu doğduğumuz topraklar
Güneşli yaz yağmurlarında
Sarılıp birbirimize öptüğümüz
Göçebe kuşlar gibi boyundan.
Karanfil yaylası düşlerdik hep
Öteleştirmeden başımız üstüne
umutları
Sıkı sıkıya sarıp ince tülbente
Ekmeğe katık diye sürdüğümüz
Dertler sıralanıp göğsümüz de
Örselenen bu yaralar
Umut kalesi oldu bize...
Sabır taşı eriten yanımızı
Olurda getiremezsek sana
Bağışlanmaz affı yok bilirim
Bakıp bakıp gülümseyecek
Başın yaylanın dağ yelleri...
Koşup yürüdüm ormanlarında
Kır çiçeği topladım alanında
Hani o ahlatın,alıcın vardı ya
Hasret kaldım oy gülüm
Yaban çileği birde kuşburnuna
Aşıp geldiğimiz zamanlardan
Göçüp giderken birer birer
Avucumuza dökülen yıldızlar
Yaktı yüreğimizi...
Yüklenip hüzünleri yaş oniki de
Tam ırgat zamanı tattık
Gurbetin şarabı mayhoş
İçilmez demediler
Suyu kireç akar hiç söylemediler
Şimdi biz ayrık misali kök saldık
Şehir şehir köy köy kasaba kasaba
Kim öle kim kala bundan sonra...
Bu meçule giden yolculuk da
Kimi kimden sorasın
Var mı kazık çakan dünyaya
Güneş aynı yerden doğsa da
Gülüşümüz sadeleşmeyecek yine de
Biz yine tadacağız coşkusunu...
O köyün O kırın O bayırın O meranın
Bağ bahçe pınarların..
Uzaktan uzağa anılsa da adımız
Memleket hasreti çektikçe tutuşur
İşte ondan sönmez yangınlarımız...