Olur Şiiri - Ozan Bindebir

Aşkın ateşine düştüm düşeli,
Bazen yanıp bazen donduğum olur.
Kendi mezarımı kendim eşeli,
Kefensiz mezara konduğum olur.

İstedim bu aşkın sırrına ere’m,
Dostlar, yana yana olmuşum verem.
Sevdiğim Aslı’dır, ben garip Kerem;
Zülfünün telinden yandığım olur.

Aşk, hile götürmez; görür sezerim
Aşkın bâdesini özden süzerim.
Mecnun oldum, “Leyla! ” diye gezerim;
Hayâlini gerçek sandığım olur.

Bakmayın böylesi miskin hâlime,
Kimse dokunamaz bir tek telime.
Köroğlu’yum düşman oldum zalime;
Nice Bolu Beyi yendiğim olur.

Pir Sultanlar gibi çatıp kaşımı,
Masumlara siper ettim döşümü.
Bindebir’im halkım için başımı,
Bakarsın gül gibi sunduğum olur.

03.01.2007