Hazan; mevsimin son cilvesi, insan ihtiyar olur,
Kim neyler şu köhne âlemi balın zehri olmasa.
İki gönül seyrân edende maşuk berhûdar olur,
Kim ne bilirdi kıymetini gözlerde yaş dolmasa.
Irakı çok uzak belleme, sevda göz arasıdır;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta