Olur Şiiri - Kenan Çarboğa

Gönül göğe alıştı
Gayrı yer bela olur
Çıngı düştü, alıştı
Ateş, yer; bela olur

Ne can kalır ne de ten
Ne “benlik” var ne de “ben”
Bir olur cümle beden
İki; şer, bela olur

Arayı aralarsa
Bahtını karalarsa
Yaradan yaralarsa
Yara, yâr bela olur

Aşk atını sürmeyen
Sırra kanat germeyen
Derdi, derman görmeyen
Derdi der, bela olur

Alev aldıktan sonra
Aşkla dolduktan sonra
Yârden olduktan sonra
Olsun, her bela olur

Göyündükçe içerim
Pir dolusu içerim
Görünenden geçerim
Aşikâr bela olur

Dolana yâr dolana
Yâr varmasın yalana
Gönlü Mecnun olana
Cennet Kerbela olur