Ölür Şiiri - Adem Ulutaş

Kılıçla kalkanla savaş çok yakın
Bu kez yiğit ölür ve şan da ölür
Düşmanın üstüne son bulur akın
Küheylanda ölür meydan da ölür

Mühlet tamam olur çetin gün gelir
Yaradan verdiği her şeyi alır
Ne iyiler kalır ne kötü kalır
Melekler de ölür Şeytan da ölür

Gün be gün zarara devam edende
Allah’ı inkâra devam edende
Günahta ısrara devam edende
Yüz bin kere tövbe bozan da ölür

Kıyamet kâfirin çöker başına
Saklanmaya yer arama boşuna
Üzülmez Azrail gözün yaşına
Günahkâr da ölür pişman da ölür

Ölümsüzlük sevdasına düşende
Kızgın gün altında yanıp pişende
Ekmeğe muhtaçta yiyip şişende
Zayıflar da ölür şişman da ölür

Ecel şerbetini sunarken saki
Azrail elinden kaçamaz şaki
Tüm kainat ölür Allah'tır Baki
Bir birine dostta düşman da ölür

Ölüm tadılacak mutlak adalet
Allah’ı bilmemek gaflettir gaflet
Verilen her ömür bulur nihayet
Ölür elbet Adem ozan da ölür