Sensizlik elinden göyneyir içim,
Kederin libasın men nece biçim.
Geceni zülmetde gördüyü üçün,
Seher dan yerinin bağrı qan olur.
Sanma daş şehere teze köçmüşem,
Bu ensiz küçeni min yol keçmişem.
Boylana bilmirik bezen keçmişe,
Eh, insan ne yaman unutqan olur.
Bezen düz demişik sehvə, yanlışa,
Ağıllı adamlar doğru danışar.
Insan güvenmiirse dosta-tanışa,
Sonunda çekdiyi ah-feqan olur.
Sevinc Arzulu
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 07:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!