Hani vardir ya bir tabir; ölüp ölüp dirilmek.
Bir beden bırakırsın geride yalnız başına.
İşte bu son olsun diye kalpsiz bir bedeni yalnız başına bırakıyorum.
Cesedinden varolacak toz zerrelerini
Katolik bir papazın son pazar ayinine yetiştirmek üzere yakmış olup,
Durgun denizlerin vurguna uğramış derin sularına bırakıyorum.
Bir umuttur son nefes belki gerçek bir sevdanın meşkiyle yoğrulmuştur sayıp,
Ölüp ölüp dirilmekten bıkmış kalbim ile cenaze namazımı kılıyorum.
Yüreğim Asıl Aşka ermiş olmanın huzuru,
Düşüncelerim bir İncilin aslını kaybedişi kadar muallaklı ve buğulu iken,
Ben son kez ölüyorum.
Kayıt Tarihi : 23.4.2012 12:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Cihat Döleş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/23/olup-olup-dirilmek-5.jpg)
Bu güzel çalışma ile karşılaştım.
Tebrik ederim
Yaşayacaklarınız,
Yaşadıklarınızdan daha renkli,
Daha hareketli,
daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüzü tebrik eder
Sağlık Afiyet Başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ederim
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (1)