Biz bulduk birbirimizi,
Tam çizdik kaderimizi,
Pençeledik sevgimizi,
Ya güneş sönesiye,
Veya ölüp ölesiye.
Dedi kodudan kurtulduk işte,
Karakedi giremez bu gidişte,
Dost akraba hep sevinçte,
Ya güneş sönesiye,
Veya ölüp ölesiye.
Mutluyuz bu dünyada,
Ne boldayız ne darda,
Gönlümüz bir arada,
Ya güneş sönesiye,
Veya ölüp ölesiye.
(27-1-1981)
Kayıt Tarihi : 5.1.2008 14:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yazka](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/05/olup-olesiye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!