Ölüm Tenhası Şiiri - Durak Yiğit

**
Bir ömür kaç umuda,
Kaç uyanışa,
Kaç bekleyişe,
Kaç sabredişe,
Kaç hüzne,Kaç acıya,
Kaç kedere,Kaç titreyişe,
Kaç haykırışa,Kaç sızıya,
Kaç mutsuzluğa,
Kaç hükümsüz duyguya sığar ?
**
Duygularım,Düşüncelerim,
Onurlu bir sevginin ağırlığı altında.
Dilim kalbimin ucunda,
İçim sırılsıklam !
Uyuttum artık hasreti kirpiklerimde,
Kırılan umutları dallara astım.
Halden,Hayalden anlamayanları,
Yokluğun kapısından rüzgarlara savurdum
Hüzünleri,Acıları,
Unutulmayanları kalbime mühürledim
Ne bir beklenti,Ne de bir bekleyiş
Sevgisizliğin gölgesinde;
Kendimden,Hayallerimde,
Ümitlerimden,Yarınlardan,
Benliğimden vazgeçtim
**
Bir kuraklık,Nasıl bir Takatsizlik bu
Kimsesiz kapı,Yıldızsız sema
Paramparça bir hayatla,
Kırık dökük umutlarla,
Geç kalınmış bir yolculuk Bu
Tökezlemiş bir düşüş,
Bir ayrılış,Bir kopuş
Sessiz bir feryatlarla,
Haykırırcasına bir susuş
**
Yönünü kaybediş bu
Boğazındaki düğümleri yutkunamayıp,
Yarınlara,umutlara,geleceğe küsüş
Uzun,up-uzun
Soluksuz,sonsuz bir yara bu
İsimsiz bir gecede,Adressiz bir evde,
Acının barındığı köşelerde,
Avuçlara düşen gözyaşları
**
Acıdan kıvranış bu !
Duyguların yıpranışı.
Aydınlığı karanlığa,
Sevinci hüzne,
Varlığın yokluğa dönüşü
Kısaca,
Bir kardelen takatsizliğinde
Sanki ölüm tenhası..
**
Yâr'le Aşk düşledim ben deli deli.
Tutmadı elimden Canan'ın eli,
İmkansız sevdaya düştüm düşeli,
Vuslatı visâlden ölüm tenhası
**