Ölünmüyor Şiiri - Abdullah Selçuk

Ve ermeyen aklımla sevdim seni yine,
ne düşüncelerime sığdı güzel yüzün.
Ne aklımdan çıktı..
Ortada mal gibi bırakılmış vaziyetteydim ya,
sevsem diyorum başkasını, sevilmiyor..
Ya sen uğruna?
Ölünüyor.

Geceler,seni sevme sebebim..
Çocuk gibi kıskanmalar seni..
Tripler..
Ama,
sen yoktun.
Biraz şizofren,biraz manyakça..
Ama;
Yitiyorum sevgili..
Durulmuyor..

Toparlanmak adını verdiğim olaylara girişiyorum bazen,
sonra kendime gülüyorum,
Sigarada kullanmıyorum..
Sorsan bilmiyorum..
Ne halt yiyorum.