Ölünceye Kadar Şiiri - Orhan Kaplan 2

Uyku tutmuyor , uyuyamıyorum bir türlü
Hatırladım , düşümden çıkmıyor yüzü
Özlemişim o iki kelimelik sözü
Seni seviyorum

Derdime derman olmuyor , sunulan vaatler
Defterimden taştı sana olan dizeler
Beni yıksada sensiz geçen geceler
Seni seviyorum

Bu kadar acıyı taşımaz oldu dizlerim
Ayrılık ne zormuş , görmez oldu gözlerim
Katılaştı kalbim , köreldi hislerim
Seni seviyorum

Baharda düşen yaprak gibi toprağa
Acılarım bitmez kalsamda sabaha
Beyaz kefenle koydular tabut denen kayığa
Seni seviyorum

Gözlerimden akan yaşlar andırsa deryayı
Yüreğimdeki acı koparsa fırtınayı
İçimdeki yangın sönmez anımsatsa çırayı
Seni seviyorum

Elimle versem seni topraklara
Kabullenmiyorum dalıyorum hatıralara
Tek başıma karşı koyuyorum acılara
Seni seviyorum

Mezarının başında hergün ağlasam da
Toprağını avuçlayıp gökyüzüne savursamda
Ölmedi deyip sensiz haykırsam da
Seni seviyorum , ölünceye kadar