İnsan çaresiz bir yalnızlık içinde kaldığında
Bir kibrit tanesi alevi kadar ömür biçiyor kendine.
Her gün seninle alevleniyor gecelerim
Bütün sabahların durduğu yerdeyim.
Her gün alışılmış şeylerin dışında yaşıyorum seni.
Kül olacağımı bilsem
Bende bıraktığın hazları
Gözlerine baka baka söylemek istiyorum.
Ölürken bile bambaşka olmalıyım sende.
Kayıt Tarihi : 21.11.2024 02:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
