Ölünce İnsan Kıymetli Olurmuş

Kör ölünce badem gözlü olurmuş,
Konu,komşu baş köşede dururmuş,
Vefat eden hoş sözle anılırmış,
Ölünce insan kıymetli olurmuş...

Sağlığında kimse değer vermezdi,
Hep çalışır güneş yüzü görmezdi,
Horlanırdı,sevgi şefkat bilmezdi,
Ölünce insan kıymetli olurmuş...

11.02.2006
Bu Seyfet'in doğruluktur lisanı,
İnsa sağken anlamalı insanı,
Sağlığında duymalıydı bunları,
Ölünce insan kıymetli olurmuş

Kimi kumarcı derdi,kimi şarapçı,
Duyardı içinde olurdu sancı,
Çevresini sarmıştı iftiracı,
Ölünce insan anılır olurmuş...

Hiç bir komşu kapısını çalmamış,
Derdini anlayıp,ortak olmamış,
Sevgiyle,saygıyla hiç yaklaşmamış,
Ölünce insan sevilir olmuş...