Ölünce de yaşar insan

Ölüm dediğin nedir ki;
Boğazdan çıkan kuru bir nefes,
Baygınlık, uyku
Uçup giden bir içim sigara dumanıdır sanki,
Kimi vakit rüya olur,
Yataktan kalkınca anımsarsın gördüklerini.

Ölüm ayrılık, yokluktur,
Boş bir kovan gibi,
Ne de olsa soğuktur ismi.

Ölüm şaşkınlıktır,
Eğer kişi gönül kazanmış,
Onurluysa geçmişi,
Erken gidişine kızarlar,
Yakıştıramazlar ona ölümü
Yokluğuna alışamazlar bir zaman
Ölünce de sıcak yüreklerde yaşar o insan.

Ya! yaşarken ölmüşse bir insan?
Silinmişse ismi canlı defterden,
Yırtık bir çula döndükten sonra değeri,
Kuru bir nefes değil mi?
Çökük moralle yaşamaktan,
Canın bedenden çıkması daha iyi.

Yaratıldığından beri ölür insan,
Yaşadığının tadına varamadan